ចំនួ​នប្រជាជនដែ​ល​មា​នវ័យចំណាស់និ​ងការធ្លាក់ចុះ​បា​នគំរាមកំហែ​ងដ​ល់សេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេ​សចិន

ចំនួនប្រជាជនចិនកំពុងធ្លាក់ចុះហើយការផ្លាស់ប្តូរប្រជាសាស្រ្តនេះនឹងជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់សេដ្ឋកិច្ចកាត់បន្ថយកម្លាំងពលកម្មនិងដាក់សម្ពាធលើគោលនយោបាយសារពើពន្ធ...។

លោក Darren Tay ប្រធាននាយកដ្ឋានវិភាគហានិភ័យប្រចាំប្រទេសអាស៊ីបានមានប្រសាសន៍ថា"ចំនួនប្រជាជនក្នុងវ័យធ្វើការរបស់ប្រទេសចិននឹងធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងទសវត្សរ៍ក្រោយ ដែលបណ្តាលឱ្យសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសនេះបាត់បង់ ១%នៅក្នុងកំណើនGDPជារៀងរាល់ឆ្នាំសម្រាប់រយៈពេល១០ឆ្នាំខាងមុខ"នៅក្រុមហ៊ុនវិភាគហានិភ័យនិងឧស្សាហកម្មBMIប្រទេសបានផ្តល់យោបល់ដល់ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មាន CNBC ។ ការវាយតម្លៃនេះធ្វើឡើងដោយលោកTayដោយផ្អែកលើទិន្នន័យចំនួនប្រជាជនពិភពលោកពីអង្គការសហប្រជាជាតិ។របាយការណ៍មួយកាលពីដើមឆ្នាំនេះដោយអង្គការស្រាវជ្រាវ The Economist Intelligence Unit (EIU)បានព្រមានថា"សម្ពាធសារពើពន្ធដោយសារតែចំនួនប្រជាជនវ័យចំណាស់អាចមើលឃើញនិងគួរឱ្យព្រួយបារម្ភ" ។ លោក​បន្ត​ថា​៖ «​កំណើន​សេដ្ឋកិច្ច​អាស្រ័យ​លើ​ផលិតភាព​ការងារការ​ប្រមូល​ដើមទុន និង​ការ​បញ្ចូល​កម្លាំង​ពលកម្ម។ផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមាននៃរូបភាពប្រជាសាស្រ្តមិនអំណោយផលនឹងត្រូវបានបង្ហាញជាចម្បងនៅក្នុងកម្លាំងពលកម្មដែលធ្លាក់ចុះ។ការបង្កើនអាយុចូលនិវត្តន៍គឺជា"ជម្រើសមួយក្នុងចំណោមជម្រើសដែលអាចសម្រេចបាន"ដើម្បីរក្សាតុល្យភាពថវិកាក្នុងរយៈពេលវែង។នេះបើយោងតាម ​​EIU។"ការប៉ាន់ប្រមាណរបស់យើងបង្ហាញថាប្រសិនបើនៅឆ្នាំ២០៣៥អាយុចូលនិវត្តន៍ត្រូវបានកើនឡើងដល់អាយុ៦៥ឆ្នាំឱនភាពថវិកាសោធននិវត្តន៍អាចត្រូវបានកាត់បន្ថយ២០%ហើយប្រាក់សោធននិវត្តន៍សុទ្ធដែលទទួលបានដោយសោធននិវត្តន៍អាចកើនឡើង៣០%មានន័យថាបន្ថយសម្ពាធលើរដ្ឋាភិបាលនិងគ្រួសារ។

រឿងមិនមែនគ្រាន់តែជារឿងចិនទេ

អត្រាកំណើតកំពុងធ្លាក់ចុះនៅជុំវិញពិភពលោកដោយសារស្ត្រីជ្រើសរើសការមានកូនយឺតជាងពេលមុនឬមិនឲ្យមានទាល់តែសោះ។នៅក្នុងប្រទេសដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់អង្គការសម្រាប់កិច្ចសហប្រតិបត្តិការសេដ្ឋកិច្ច និងការអភិវឌ្ឍន៍ (OECD)អត្រាកំណើតបានថយចុះពីប្រហែល ៣.៣នាក់/ស្ត្រី ក្នុងឆ្នាំ១៩៦០មកត្រឹម១,៥នាក់/ស្ត្រី ក្នុងឆ្នាំ២០២២។នេះបើយោងតាមទិន្នន័យរបស់ OECD ។ ទន្ទឹមនឹងនេះអត្រាកំណើតមានកម្រិតដែលត្រូវការដើម្បីរក្សាចំនួនប្រជាជនដោយគ្មានអន្តោប្រវេសន៍គឺ១.២កូនក្នុងស្ត្រីម្នាក់។នៅក្នុងប្រទេសចិនចំនួនប្រជាជនបានថយចុះជាលើកទីពីរជាប់ៗគ្នាក្នុងឆ្នាំ ២០២៣មកនៅត្រឹម១.៤០៩ពាន់លាននាក់ដែលចំនួនប្រជាជនតិចជាងឆ្នាំមុន២.០៨លាននាក់។នេះបើយោងតាមទិន្នន័យពីការិយាល័យស្ថិតិរបស់ប្រទេស។ ការថយចុះចំនួនប្រជាជនរបស់ប្រទេសចិនក្នុងឆ្នាំ២០២៣ គឺច្រើនជាងការធ្លាក់ចុះចំនួន៨៥០,០០0ដែលបានកត់ត្រាក្នុងឆ្នាំ២០២២ដែលជាឆ្នាំដំបូងចាប់តាំងពីគ្រោះទុរ្ភិក្សនៅដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៦០ដែលមនុស្សស្លាប់នៅក្នុងប្រទេសច្រើនជាងកុមារកើត។លោក Erica Tay នាយកផ្នែកស្រាវជ្រាវម៉ាក្រូរបស់ធនាគារ Maybank មានប្រសាសន៍ថា"នេះគឺជាផលវិបាកនៃគោលនយោបាយកូនតែមួយដែលបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ១៩៨០"។យោងតាមការព្យាករណ៍មួយចំនួន ចំនួនប្រជាជនរបស់ប្រទេសចិននឹងថយចុះមកត្រឹម១.៣១៧ពាន់លាននាក់នៅឆ្នាំ២០៥០ហើយនៅឆ្នាំ២១០០វានឹងថយចុះជិតពាក់កណ្តាលបើធៀបនឹងសព្វថ្ងៃនេះដល់៧៣២លាននាក់។ អត្រាកំណើតរបស់ប្រទេសនេះកំពុងធ្លាក់ចុះលឿនជាងប្រទេសផ្សេងទៀតនៅក្នុងតំបន់ដូចជាកូរ៉េខាងត្បូងនិងជប៉ុន។នេះបើយោងតាមសេដ្ឋវិទូជាន់ខ្ពស់EIU លោក Tianchen Xu ។ លោក Xu បាននិយាយថាប្រទេសទាំង៣នេះកំពុងរងផលប៉ះពាល់ជាពិសេសដោយភាពចាស់នៃចំនួនប្រជាជនយ៉ាងឆាប់រហ័សដែលភាគច្រើនដោយសារតែការកើនឡើងនៃកម្រិតជីវភាពដែលជាកត្តាដែលមាន"ទំនាក់ទំនងបញ្ច្រាសយ៉ាងខ្លាំងជាមួយនឹងអត្រានៃកំណើត"។អ្នកជំនាញរូបនេះបានសង្កត់ធ្ងន់ថាសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសចិនបានរីកចម្រើនក្នុងអត្រាដ៏ខ្ពស់ក្នុងរយៈពេល៣ទសវត្សរ៍មកហើយ។ហើយការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសនេះមិនត្រឹមតែមានល្បឿនលឿនប៉ុណ្ណោះទេ។ប៉ុន្តែថែមទាំងរីករាលដាលផងដែរ។ទន្ទឹមនឹងនេះប្រព័ន្ធសុខុមាលភាពរបស់ប្រទេសចិនមិនបានរក្សាល្បឿនជាមួយនឹងការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចហើយការគាំទ្ររបស់រដ្ឋសម្រាប់ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះនិងកុមារគឺ "ទាបណាស់តាមស្តង់ដារអន្តរជាតិ" ។ ក្រៅ​ពី​នេះ ការ​ឡើង​ថ្លៃ​ផ្ទះ​យ៉ាង​លឿន​ក៏​ជា​មូលហេតុ​ដែល​ធ្វើ​ឱ្យ​អត្រា​កំណើត​មាន​ការ​ធ្លាក់​ចុះ។លោកXuបាននិយាយថា"ជាមូលដ្ឋានរបស់រដ្ឋាភិបាលចិនមិនអាចគ្រប់គ្រងការកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័សនៃតម្លៃផ្ទះបានទេ"ដោយនិយាយថានៅពេលដែលផ្ទះកាន់តែថ្លៃវាកាន់តែពិបាកសម្រាប់យុវវ័យក្នុងការទិញផ្ទះ ហើយនាំឱ្យមានការពន្យារពេលក្នុងការចាប់ផ្តើមគ្រួសារ។នៅក្នុងប្រទេសអ្នកមាន ការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចដ៏រឹងមាំក្នុងប៉ុន្មានទសវត្សរ៍ថ្មីៗនេះ បាននាំឱ្យមានការកើនឡើងនូវកម្រិតប្រាក់ចំណូលនិងឱកាសការអប់រំ និងការងារកាន់តែទូលំទូលាយសម្រាប់ស្ត្រី។លក្ខខណ្ឌ​ដែល​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រសើរ​ឡើង​បែប​នេះ​មាន​ន័យ​ថា​តម្លៃ​ឱកាស​មាន​កូន​កាន់​តែ​ធំ។ “នៅក្នុងសង្គមដែលមានការអភិវឌ្ឍន៍កាន់តែច្រើនទំនោរគឺសម្រាប់ឪពុកម្តាយប្រឈមមុខនឹងការចំណាយខ្ពស់ក្នុងការចិញ្ចឹមកូនហើយជារឿយៗនេះបង្អាក់ពួកគេពីការមានកូន។សេដ្ឋកិច្ចកាន់តែរីកចម្រើន កម្មករជំនាញក្នុងសេដ្ឋកិច្ចត្រូវតែមានកាន់តែច្រើន។ដូច្នេះ​កម្រិត​នៃ​ការ​វិនិយោគ​លើ​កុមារ​ម្នាក់ៗ​ក៏​ត្រូវ​តែ​កើនឡើង​ដែរ»។វប្បធម៌ការងារនៅអាស៊ីក៏អាចជាផ្នែកមួយដែលត្រូវស្តីបន្ទោសចំពោះការធ្លាក់ចុះនៃអត្រាកំណើតផងដែរ។“នៅក្នុងបណ្តាប្រទេសអាស៊ី មានផ្នត់គំនិតយ៉ាងស៊ីជម្រៅដែលចូលចិត្តម៉ោងធ្វើការយូរ។ជាពិសេសនៅក្នុងប្រទេសចិន កូរ៉េ និងប្រទេសមួយចំនួនទៀតនៅអាស៊ីបូព៌ា និងអាស៊ីអាគ្នេយ៍។ លោក Xu បាននិយាយថា ប្រទេសទាំងនេះមានម៉ោងធ្វើការសរុបយូរជាងគេបំផុតក្នុងពិភពលោក ។ដូច្នេះកម្មករមានពេលតិចក្នុងការកសាងគ្រួសារ។

ការឆ្លើយតបរបស់ប្រទេសចិនចំពោះការថយចុះចំនួនប្រជាជន

អត្រា​កំណើត​ធ្លាក់​ចុះ​បាន​ដាក់​សម្ពាធ​លើ​សេដ្ឋកិច្ចនិង​សង្គម ដោយ​កាត់​បន្ថយ​កម្លាំង​ពលកម្ម។ លោកស្រី Tay នៃធនាគារ MayBank មានប្រសាសន៍ថា“អត្រាកំណើតរបស់ប្រទេសមួយក្នុងពេលមួយនឹងមានឥទ្ធិពលលើកំណើនប្រជាជនដែលមានអាយុធ្វើការប្រហែលពីរទសវត្សរ៍ក្រោយ”។លើសពីនេះអត្រាកំណើតធ្លាក់ចុះអាចប៉ះពាល់ដល់សមាមាត្រនៃមនុស្សចាស់ដែលត្រូវការការថែទាំពីក្មេងជំនាន់ក្រោយ ដែលអាច "ដាក់"បន្ទុកមិនសមរម្យលើប្រព័ន្ធសុខភាពនិងសោធននិវត្តន៍របស់ប្រទេស។ទីបំផុត សម្ពាធ​លើ​ក្មេង​ជំនាន់​ក្រោយ​នឹង​កើនឡើង ដោយសារ​ពួកគេ​ត្រូវ​មើលថែទាំ​កុមារ​តូចៗនិង​ឪពុកម្តាយ​ចាស់ជរា​ក្នុងពេលតែមួយ។ ការផ្លាស់ប្តូរប្រជាសាស្រ្តនៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ចអាស៊ីជាច្រើននេះគឺជាបញ្ហារចនាសម្ព័ន្ធដែលតម្រូវឱ្យមាន"កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់រដ្ឋាភិបាលគ្រប់ជ្រុងជ្រោយនិងជាការសម្រេចចិត្ត" ទាំងនៅក្នុងគោលនយោបាយសារពើពន្ធ និងរូបិយវត្ថុ។លោកស្រី Tay បាននិយាយ។យោងតាមលោក Xu អ្នកបង្កើតគោលនយោបាយចិនបច្ចុប្បន្នកំពុងសង្កត់ធ្ងន់លើកំណើនផលិតភាពការងារ។“ពួកគេបានឃើញការថយចុះយ៉ាងខ្លាំងនៃការរួមចំណែករបស់កម្លាំងពលកម្មចំពោះកំណើន GDP ។ នេះ​ជា​ការ​ធ្លាក់​ចុះ​ដែល​គ្មាន​ទម្រង់​នៃ​ការ​ធ្វើ​អន្តរាគមន៍​គោលនយោបាយ​រយៈពេល​ខ្លី​អាច​ដោះស្រាយ​បាន។នោះហើយជាមូលហេតុដែលពួកគេផ្តោតលើកំណើនផលិតភាព»។ដូច្នេះហើយប្រទេសចិនបានបណ្តាក់ទុនយ៉ាងច្រើននៅក្នុងដំណោះស្រាយឌីជីថលនិងអភិវឌ្ឍន៍បច្ចេកវិទ្យាដូចជាស្វ័យប្រវត្តិកម្មនិងបន្ទះសៀគ្វីទំនើបៗដោយមានគោលដៅធ្វើឱ្យឧស្សាហកម្មបែបប្រពៃណីកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពជាងមុនពីនោះធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវផលិតភាពការងារនៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ច។លោកXuបានកំណត់ថាឆ្ពោះទៅមុខអ្នកបង្កើតគោលនយោបាយចិននឹងខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីកែលម្អបរិយាកាសការងាររួមទាំងវិធានការដូចជាការពង្រឹងការអនុវត្តច្បាប់ការងារ និងការលើកកម្ពស់តុល្យភាពជីវិតការងារ។អ្នកសេដ្ឋកិច្ចក៏យល់ស្របជាមួយនឹងទស្សនៈដែលថាប្រទេសចិនគួរតែបង្កើនអាយុចូលនិវត្តន៍នៅក្នុងប្រទេសមានគោលនយោបាយសងប្រាក់ពន្ធបន្ថែមទៀតសម្រាប់អ្នកដែលចិញ្ចឹមកូននិងបង្កើនកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីសាងសង់លំនៅដ្ឋានតម្លៃសមរម្យ។ទោះបីជាការផ្លាស់ប្តូរប្រជាសាស្រ្តកំពុងធ្វើឱ្យកំណើនសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសចិនធ្លាក់ចុះក៏ដោយ ផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប (GDP) របស់ប្រទេសបានកើនឡើងជាមធ្យម៩%ក្នុងមួយឆ្នាំចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៧៨។នេះបើយោងតាមទិន្នន័យរបស់ធនាគារពិភពលោក(WB) ។ យោងតាមលោក Tay របស់ BMI បើទោះបីជាកំណើនត្រឹមតែប្រហែល ៣% វាមិនមែនជាគ្រោះមហន្តរាយសម្រាប់សេដ្ឋកិច្ចចិននោះទេ។ "កំណើនបែបនេះប្រហែលជាមាននិរន្តរភាពជាងហើយប្រជាជនចិនជាមធ្យមនឹងនៅតែមានប្រាក់ចំណូលពិតប្រាកដ១៣% នៅឆ្នាំ២០៣៣ជាងពេលនេះ។ លោក Tay មាន​ប្រសាសន៍​ថា ដូច្នេះ​កម្រិត​ជីវភាព​របស់​ពួក​គាត់​នឹង​បន្ត​កើន​ឡើង»៕ពុតសាម៉ាត់